‘A vita, di Adele Libero

E simme tante ‘e nuje n’coppa ‘a sta terra,
miliarde ‘e perzone mpecurute,
c’ hanno pura d’’a morte e d’’a guerra
e ‘a notte senza suonne so’ scetate.
Pecchè ‘e juorno correno a ogne ora,
e vanno a ‘na qualunque direzzione,
parlanno sule, perdeno l’ammore,
e ‘arrivano pe’ scagno a ‘na stazzione.
Addò quaccuno addimanna ampresso:
nennì, ma nfino a mo’ ch’è cumbinato?
Io nun ‘o saccio, ma ‘a che so’ nato
ancora haggia capì che s’hadda fa.
E I’ te dico: te vuò troppo bene,
attuorno a te stanno miliarde ‘e ggente,
ca spisso nun capisce ‘o resto ‘e niente
e ‘a vita passa ampresso e sse nne va