L’ascensore (2 parte), di Adele Libero

‘O juorno appriesso, che combinazione,
ce n’cuntrammo ancora in ascensore.
Isse me dice “Salve, Margherita”,
jo ‘lle risponno “Salve, bona vita”
“E aro’ jate ‘a matina accussì ampresso?”
(e veco ca me guarda fisso fisso).
“Sto jenno ‘a pavà ‘o ggas stammatina,
si no’, me stevo ‘a casa, signorina”.
“Io mo’ vaco nu poco dint’a chiesa,
e doppo n’ora jesco pe’ fa ‘a spesa”.
“Isso diventa n’ata vota russo,
scusate, se vi aspetto, allora posso?”
Così, timidamente, ce ne jammo,
isso pe’ sta bulletta, io ch’e gamme
ca tremmano e ballano cuntente,
(‘nu randez- vous, sapite, bella gente !
A quant’anne nun tengo ‘o ‘nammurato,
pirciò aspettate, ca ’ ripiglio ‘o sciato !!)
…..al prossimo incontro….